usul usul süzül
taşlığı geç
söktüm kapıları gıcırtılarından
saat ona on var daha
dokuzdan önceki on
yatırdım kum saatini
duralım biraz böyle
dökmeyelim yaprağını
Şikago’da açmış bir söğüdün
sığmıyorsak da gölgesine
sevgilim
tut ağzını nehrin
dökülüyorsa yanlış bir denize
akrebin yelkovana kavuştuğu, an
saatler, anlardan uzun
gitme
duralım biraz böyle
yalnız sen dönüştürebilirsin
durmayı beklemeye
*Şiirin ilk versiyonu Sözcükler dergisinde yayınlandı, şaşarsun